je bron

Met een eindeloze blik
Gericht zowel naar buiten als naar binnen 
Zoekend, tastend naar het ik
Al waar het kan beginnen

Vanuit een ongerept gevoel 
Heel puur en zuiver stromend 
Benadert hij de mensenpoel 
Omarmend, teder dromend

Als een woorden-­‐kunstenaar 
Rijgt hij zijn zinnen samen 
Liefdevolle goochelaar
Je geeft de beelden namen

Mijn hele lieve wijze,
Zie je schoonheid diep van binnen, 
Je bron, het zilvergrijze,
Laat het ons, nu maar beminnen 

Mykey (< Onderweg)