Blauwogige stilte
Angst en onmacht
ontmoet pijn en verdriet
ze klusteren tot een
berg borrelende kleuren
en schreeuwen het uit
de hemel breekt open
en braakt purperrode
alle verterende golven
omhullend,
afschermend
het verleden is niet meer
er rest niets
dan
blauwogige stilte
Mykey (
< Onderweg )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten