lichtreis

Als de hemel zich troont

in geelrood getinte jas

reikt ze mijn gedachten

langs een zee van zuchten.

Ze voert ze mee

een mane-ritje ster

Een fonkelende lichtreis

tot  over de drempel

Gelukzaligheid

Zomerplens

de aarde lonkt

haar verleidelijk lijf,

klaar om uit te barsten

zich zachtjes wentelend

in een omhelzing zon.

wolken dringen samen

om een plaatsje eerste rij.

Als een sierlijke dans macabre

metamorfoseren zich

sierlijk druppels

regenboog

Extatisch lost de rijpe grond
haar bedwelmende odeur